Thursday, January 20, 2011

Eva ni Adan 2

Naglalakad ako sa bakubakong daanan.
Isang grupo ng mga Binibini ang nasa harapan.
Iba't iba ang itsura, ngunit may isa, tumawag sa aking mata.

Katawan nya'y balingkinitan,
Taas nya'y katamtaman,
Suot nya'y kagalanggalang.

Sa patuloy na paglapit,
Sa patuloy na pagmamasid,
Patuloy na lumilinaw ang aking paligid.

Balat nya'y malagatas,
Kutis nya'y malaperlas,
Buhok nya'y maayos, walang tikwas.

Hakbang ko'y dinagdagan,
Oras inuunahan,
Kanyang mukha'y sabik silayan.

Kanyang mukha'y mayumi.
Mapupulang labi ay nakangiti,
Mga mata'y nangungusap ng pagbati.

"Kamusta Binibini?" lumabas sa aking labi.
Yan ang aking bati.
"Mabuti." kanyang ganti.

Puso ko'y nagtatalon sa tuwa!
Sumagot sa akin ang magandang dalaga,
Hindi ako sa kanya napahiya.

Diyan nagsimula ang pagkakaibigan,
Haggang kami'y nagsumpaan,
"Pagkakaibigang Walang Hanggan!"

No comments:

Post a Comment