Thursday, January 20, 2011

Eva ni Adan 2

Naglalakad ako sa bakubakong daanan.
Isang grupo ng mga Binibini ang nasa harapan.
Iba't iba ang itsura, ngunit may isa, tumawag sa aking mata.

Katawan nya'y balingkinitan,
Taas nya'y katamtaman,
Suot nya'y kagalanggalang.

Sa patuloy na paglapit,
Sa patuloy na pagmamasid,
Patuloy na lumilinaw ang aking paligid.

Balat nya'y malagatas,
Kutis nya'y malaperlas,
Buhok nya'y maayos, walang tikwas.

Hakbang ko'y dinagdagan,
Oras inuunahan,
Kanyang mukha'y sabik silayan.

Kanyang mukha'y mayumi.
Mapupulang labi ay nakangiti,
Mga mata'y nangungusap ng pagbati.

"Kamusta Binibini?" lumabas sa aking labi.
Yan ang aking bati.
"Mabuti." kanyang ganti.

Puso ko'y nagtatalon sa tuwa!
Sumagot sa akin ang magandang dalaga,
Hindi ako sa kanya napahiya.

Diyan nagsimula ang pagkakaibigan,
Haggang kami'y nagsumpaan,
"Pagkakaibigang Walang Hanggan!"

Wednesday, January 12, 2011

Ang Sulat: Panimula

Malamiglamig pa ang samyo ng hangin sa tabi ng bintana ng isang Bus papuntang Fairview. Nasa itaas ng Ortigas Flyover ang Bus na sinasakyan ni Isko. Hindi nya pinapansin ang isang pusturang pusturang lalaki na nagsasalita sa gitna.

"Ayon po sa Mateo kapitulo anim sa mga talatang tatlumpu't tatlo 'Ngunit pagsumakitan ninyo nang higit sa lahat ang pagharian kayo ng Diyos at mamuhay nang ayon sa kanyang kalooban, at ipagkakaloob niya ang lahat ng kailangan ninyo.' Ayon sa atin binasa, makukuha natin lahat. Take note: Lahat. Lahat ng kailangan natin KUNG... mayroong kung, pagsusumakitan nating ang pagharian tayo ng Diyos AT.. may at, mamuhay ng ayon sa kalooban nya." sabi ng lalaking pusturang pustura sa harap. "May tatlong bagay na nais kong bigyan natin ng diin: una, Pagharian tayo ng Diyos; pangalawa, Pamumuhay ayon sa kalooban ng Diyos; at pangatlo, Ipagkakaloob lahat ng kailangan natin."

Alam na ni Isko kung anong sinasabi ng lalaki. Wala syang palya sa kada Linggong simba sa kanilang kapilya. Bagama't napakikinggan nya ang sinasabi ng lalaki, hindi nya ito ninanamnam.

Katulad ni Isko, parang wala ring pakialam ang konduktor. Parang walang nagsasalita sa gitna. "May bababa sa Santolan!?" Sigaw ng konduktor habang naniningil sa mga pasahero. "Meron!" Sagot ng isang pasahero. Sabay pukpok ng konduktor ng limampiso sa stainless na hawakan ng Bus. "Yung mga wala pang bayad riyan..."

Kasabay ng ingay ng konduktor ang ingay ng makina ng Bus. Kaya't kahit gustuhin mang namnamin ng mga pasahero ang sinasabi ng pusturang lalaki, medyo mahirap. Itong pusturang lalaki naman, malumanay ang pagsasalita.

Tulad ng inaasahan ni Isko at ng mga pasahero, konduktor at Driver ng Bus, naglabas ng sobre ang pusturang lalaki. "Isa sa palatandaan nang paghahari ng Panginoon ang pagbibigay. Kung tayo'y nagbibigay, nagsisimula na sa atin ang paghahari sa atin ng Diyos." Sabi ng nakapusturang lalaki. "Ang makukolektang salapi ay gagamitin upang lalo pang lumaganap ang salita ng Diyos."

Pagdating ng Bus Stop sa Santolan ng Bus, isa lang ang bumaba, walang sumakay at namimigay na ng sobre ang nakapusturang lalaki. Sumisigaw ang konduktor, "Fairview,  Fairview, Fairview!!"

Maingay. Bumubusina ang Bus. Dumating kay Isko ang nakapusturang lalaki. Inabutan sya nito ng sobre. Tiningnan nya ang pusturang lalaki sa mata, tiningnan ang sobre at pagkatapos ay umiling. Hindi na nangulit ang nakapusturang lalaki, umalis agad.

Iniisip ni Isko, "Nagbayad kaya yun? Binigyan din kaya nya ng sobre ang Driver at Konduktor? Paano kaya nali-Liquidate ang pera na nakukolekta nya? Ginagastos kaya nya ang ilan sa mga nakukuha nya? Ano kaya ang iniisip nya habang nangangaral sya? Ano kaya motivation nya sa pagpalipatlipat ng bus? May trabaho kaya syang iba?"

Paulit-ulit ang ingay ng bus hanggang sa dumating sa Cubao. Bumaba ang pusturang lalaki sa may nakalagay na "BAWAL ANG TAO RITO", sa bagay traffic naman. Lumipat agad sya ng ibang Bus.

Bumaba rin si Isko sa Cubao.

Pasimula sa Dulo

Sa mga mambabasa:

Kung sakaling mabasa nyo ito, dito ako nagsimula. Hindi ko alam kung anong mangyayari. Ang sigurado 'ko, mapupunta ito sa huli. Maaaring walang makakabasa nito kundi ako. Walang kwenta. Magkakaroon lang ito ng kwenta kung sakaling may magbasa nito at maglagay ng kanyang puna.

Ano nga ba ang silbi ng kaunaunahang artikulo na mapupunta sa dulo? Kung ilagay ko man dito ang mga bagay na iniisip kong ilalagay ko rito, ano naman ang halaga nito sa iba o sa akin kung mapupunta sa huli? Ano ba ang silbi ng Panimula na nasa dulo?

Paano ba ito? Ilalagay ko pa ba ito o hindi?

Kung sakaling mabasa nyo ito, ibig sabihin nagpasya akong ilagay na lang.

Ano ba ilalagay ko rito? Ano ba ilalagay ko sa banga? Mga laman ng aking isipan. Maaaring may kinalaman sa Sining o Agham o Sipnayan o Kasaysayan o Paniniwala o pinagsama ng mga ito.

Paano?