Kung ano pumasok sa iyo, yun din ang lalabas. Napaka-interesante pala ng kunseptong ito. Hindi lang magagamit sa larangan ng agham kundi sa pang-araw-araw na pamumuhay din ng tao.
Naaalala ko pa ang ilan sa mga karunungang natutunan ko nung kumukuha ako ng karera. Sa isang asignaturang kinuha ko, natutunan ko na kung ano ang pumasok sa isang tubo, yun din ang lalabas dito. Malamang. Napakasimple. Hindi na kailangan ng paliwanag. Kapag kinuha ang pwersa sa isang bahagi ng tubo na dinadaluyan ng, sabihin na nating, tubig pare-pareho ito sa lahat ng bahagi kung ang tubo ay (1.) hindi magbabago ng kanyang taas buhat sa isang tukoy na taas, (2.) kung ang tubo ay hindi nagbabago ng laki at (3.) hindi kapansin pansin ang pagkawala. Ang daloy din ng tubig ay pareho ng daloy ng pumapasok sa tubo, ng dumadaloy sa loob at ng daloy ng lumalabas kung ang tatlong dahilang nabanggit sa taas ay nakuha.
Ang tao, kumakain, nagbabasa, nakikinig, nanonood, nakakaramdam, nakakaamoy, nakakakita, at iba pa na maaaring magpasok ng mga bagay bagay sa loob ng tao. Ang mga ito ay lumalabas kung ang lahat ng ito ay kinuhuha natin at tinatanggap. Ang mga hindi natin matanggap o nais ay isinusuka natin. Minsan tinatakpan natin ang ating tainga o mata o ilong upang makaiwas.
Ang mga pagkain na pumapasok sa atin ay lumalabas sa pamamagitan ng enerhiyang nagagamit natin buhat dito. Ang mga sobra na hindi natin nagagamit ay may dalawang dinaraanan - sa ating pwet upang ilabas at sa ating balat na nagiging taba. Minsan ang mga bagay na sobra at hindi na natin kailangan na naipasok sa ating katawan ay lumalabas sa pamamagitan ng sakit.
Ito'y katulad ng tubo na dinadaluyan ng tubig. Kung ang tubo ay tuluy-tuloy sa pag-agos, walang maaaring maging problema. Ngunit kung ang tubo ay pilit na pinapasukan ng tubig na hindi na kakayanin ng tubo dahil kakaunti ang nilalabas nito (siguro kaya kaunti ang inilalabas ay dahil sa lumiit ang bahagi ng tubo na nilalabasan ng tubig), maaaring ito'y lalabas sa hindi labasan ng tubig. Sisirain nito ang tubo upang may malabasan. Ganyan marahil ang nagyayari kaya't nagkakasakit ang tao o tumataba ang tao dahil sa sobra. Ang gayon ay hindi malayo sa kamatayan o pagkasira ng tubo.
Ang mga karunungang pumapasok sa atin, yan din ang lumalabas. Kung tinanggap natin ang mga karunungang mula sa Diyos sa pamamagitan ng Biblia o ng mga kapatid sa Iglesia, lalabas sa atin yun. Kung hindi magpapatuloy ang pagpasok ng mga karunungang mula sa Diyos, walang ilalabas ang kabilang bahagi ng tubo kaya't wala tayong mailalabas. Ngunit ang karunungang mula sa Diyos ay nahahaluan madalas ng karunungan ng sanglibutan kaya't halu-halo na ang karunungan. Ang ilang mali ay pinipilit gawing tama. Ganyan ang nangyayari kung ang tubo na dinadaluyan ng dalisay na tubig ay mahaluan ng lupa. Kahit anong gawin mo, lalabas at lalabas ang karunungan ng sanglibutan sa dulo ng tubo. Kaya't kailangan salain ang mga pumapasok sa unahang bahagi ng tubo. Ang sabi nga ng Panginoon, kunin ang mabuti at itapon ang masama.
Wala tayong dala ng ipanganak tayo ng ating ina. Wala rin tayong madadala kapag bumalik na sa lupa ang ating katawan. Kung gayon, ang mga pumapasok na kayamanan sa atin kung hindi natin ilalabas mapupuno tayo at puputok. Marami nang napahamak dahil sa kayamanan. Magbahagi. Mamili. Gamitin sa pakikipagkaibigan ang kayamanan.
Ano ngayon ang gusto kong ipunto? Maraming bagay ang pumapasok sa atin. Mabuti at masama. Sobra, kaunti, o tama lang. Tulad ng tubo na biniling walang lamang tubig, dumating tayo sa mundo na walang dala. Wala na ring tubig ang tubo ng itapon na tulad natin, wala ring madadala sa kabilang buhay. Salain ang pumapasok sa atin. Itapon ang masama at tanggapin ang mabuti. Huwag pipigilan ang paglabas ng tubig sa kabilang bahagi habang ang bahaging pinapasukan ay tuluy-tuloy sa pagpasok. Maaaring masuka ka o di kaya ay pumutok ang iyong tiyan.
Ang mga nakasulat dito ay maaari mong padaluyin sa tubo ng iyong pagkatao o di kaya ay isuka. Daloy daloy daloy.
