Mayroon tayong tinatawag na pan-Linggong Damit. Ito yung damit na pinakamaganda. Pinakamaayos. Iba't iba ang narinig kong dahilan kung bakit:
1. Kapag pupunta tayo sa isang pagpupulong at may makakausap tayong malalaking tao, isusuot natin ang pinakamaganda nating suot o maaaring bibili pa tayo ng bagong damit kaya dapat.
2. Masyadong espesyal ang araw ng Linggo dahil araw ito ng pagsamba at dapat paghandaan kaya dapat magandang damit.
Naniniwala akong dapat maganda ang damit pagharap sa Panginoon. Ngunit hindi ang damit na pisikal kundi Espiritual. Bakit? Ang Diyos ay Espiritu at sa puso tumitingin hindi sa pisikal na suot.
Hindi rin maaaring idahilan yung ikalawa. Dahil hindi lang tuwing Linggo ang pagsamba kundi araw-araw. Kung ano ang ginagawa mo sa araw araw, ginagawa mo yan dahil sa Panginoon at yan ay pagsamba. Ang Linggo ay sama samang pagsamba at pagbabahaginan ng karanasan. Pagpapalakasan ng bawat isa at sama samang panalanginan.
Bakit kailangang maganda? Tao ang makakakita nito at maaaring magbulid sa pagyayabangan at pasikatan.
Nasa tao kung ano gusto nyang isuot sa araw ng pagsamba basta't hindi makakapaglagay sa kanyang kapatid sa pagkatisod at pagkakasala. Ito ay sa ganang akin lamang at ito ang pananampalataya ko. Kung hindi tayo magkatagpo hindi ko ito ipipilit sa iyo.
Pagpapala ng Panginoong Diyos na ang suma atin.
